Umiejscowienie studni zależy od dostępności warstwy wodonośnej i głębokości lustra wody, a także musi uwzględniać odległość od możliwych źródeł zanieczyszczeń. Najlepsze miejsce może wskazać hydrolog - na podstawie map hydrogeologicznych i rozpoznania warunków w otoczeniu działki. Nie polecamy opierać decyzji o lokalizacji studni tylko na podstawie orzeczenia różdżkarza, choć ze względu na zmienność warstw geologicznych i możliwość wystąpienia anomalii w głębokości warstwy wodonośnej, jego opinia może okazać się pomocna. Studnie głębinowe na potrzeby własne gospodarstwa domowego nie wymagają zezwoleń (pozwolenia wodnoprawnego, o ile nie przekraczają 30 m. i pobór wody nie jest większy niż 5 m3 na dobę lub 0,5 m3 na godzinę) Zgodnie z literą prawa studnie należy lokalizować co najmniej:
- 5 m od granicy działki (choć sąsiad może wyrazić zgodę na zmniejszenie odległości, lub nawet na budowę wspólnej studni na granicy działek), a także od studni wspólnej na granicy działek.
- 7,5 m od osi rowu przydrożnego
- 15 m od budynków inwentarskich i związanych z nimi silosów, szczelnych zbiorników na gnojowicę, kompostowników itp. oraz od szczelnego zbiornika ścieków - szamba.
- 30 m od drenażu rozsączającego ścieki do gruntu (jeżeli są one uprzednio oczyszczone biologicznie)
- 70 m od nieutwardzonych wybiegów dla zwierząt hodowlanych oraz od drenażu rozsączającego ścieki nieoczyszczone biologicznie.